Η Παροδικότητα Στις Συντροφικές Σχέσεις

Αποτελεί έμφυτη ανθρώπινη ανάγκη να νιώσουμε συντροφικότητα και αγάπη από έναν άλλο άνθρωπο και να αναπαραχθούμε. Ωστόσο, στη σύγχρονη εποχή και σε αυτούς τους χαλεπούς καιρούς παρατηρείται, κυρίως από τους νέους, μια συχνή αλλαγή ερωτικών συντρόφων και σίγουρα έχουμε αναρωτηθεί γιατί οι συντροφικές σχέσεις έχουν αλλάξει άρδην, όσον αφορά τη σύναψη μιας υγιούς ερωτικής σχέσης που να έχει διάρκεια και ποιότητα.

Είναι πρόδηλο, ότι η σύγχρονη κοινωνία χαρακτηρίζεται από καταναλωτισμό. Αυτός ο φρενήρης ρυθμός υπερκαταναλωτικής μανίας φαίνεται να έχει επηρεάσει μαζί και τις ανθρώπινες σχέσεις. Έχουμε συνηθίσει σε μια κοινωνία που μας παρέχει τα πάντα και σε μεγάλη ποικιλία, με αποτέλεσμα να μας είναι πολύ εύκολο να αποκτήσουμε αυτό που θέλουμε, αλλά και με την ίδια ευκολία να αφήνουμε κάτι το οποίο δεν ανταποκρίνεται στις προσδοκίες και τα θέλω μας. Αυτή η τάση που έχει δημιουργηθεί, επομένως, έχει ασκήσει μεγάλη επιρροή και στις συντροφικές σχέσεις. Όπως ακριβώς οι άνθρωποι απορρίπτουν ένα καταναλωτικό προϊόν, με τον ίδιο ακριβώς τρόπο μπορεί να απορρίψουν πολύ εύκολα έναν άνθρωπο, επειδή απλά δεν τους αρέσει τόσο και πιστεύουν ότι μπορεί να βρουν κάτι καλύτερο οδηγώντας τους επακόλουθα στην ιδέα ότι αν κάτι δεν είναι τόσο καλό ή δεν πάει “τέλεια” τότε δεν αξίζει να προσπαθούμε, αλλά θα πρέπει να το αντικαταστήσουμε.

Ωστόσο, αυτή η αντίληψη που επικρατεί είναι εσφαλμένη, διότι η ζωή χαρακτηρίζεται από σκαμπανεβάσματα, χαρές και λύπες. Για το λόγο αυτό, λοιπόν, είναι ουτοπία να πιστεύουμε ότι θα βρούμε  την “τέλεια σχέση”. Κάθε σχέση που είναι υγιής έχει τις καλές και κακές στιγμές και θα πρέπει να είμαστε προετοιμασμένοι και έτοιμοι να αντιμετωπίσουμε τις δυσκολίες που παριστάνονται στην συντροφική μας σχέση, εκτός αν είναι ανυπέρβλητες και οι προσπάθειες μας είναι ατελέσφορες. Μην  ξεχνάμε ότι ούτε εμείς είμαστε τέλειοι για να έχουμε τέτοια προσδοκία και να είμαστε τόσο απαιτητικοί. Σημασία έχει το ταξίδι και όχι τόσο η Ιθάκη. Σίγουρα ο προορισμός μιας σχέσης είναι η επίτευξη της απόλυτης ευτυχίας, αλλά αν ήταν όλα τέλεια και χωρίς κόπο ίσως να μην εκτιμούσαμε τόσο τον σύντροφο και τη σχέση μας και ο προορισμός να μην ήταν τόσο θελκτικός.

Η σχέση είναι ένα παιχνίδι για δύο. Για να υπάρχει αρμονία και ισορροπία σε μια συντροφική σχέση θα πρέπει και τα δύο μέλη να κάνουν αμοιβαίες υποχωρήσεις. Μην ξεχνάμε ότι ούτε με τον αδελφό ή την αδελφή μας που μοιραζόμαστε το ίδιο οικογενειακό περιβάλλον και προερχόμαστε από τους ίδιους γονείς δεν είμαστε ίδιοι. Σκεφτείτε πόσο μάλλον με τον/την σύντροφό μας με τον οποίο δεν έχουμε καμία σχέση. Μα ακόμη και εμείς οι ίδιοι πολλές φορές μπορεί να τα βάλουμε με τον εαυτό μας και να αναθεωρήσουμε κάποια πράγματα. Για αυτό το λόγο και οι σχέσεις είναι πολύπλοκες και θέλουν το χρόνο τους για να βρουν τις ισορροπίες και να ευδοκιμήσουν.

Επίσης, τα δύο φύλα έχουν την τάση να αποδίδουν την δυσκολία που υπάρχει στις σχέσεις με το να σκέφτονται απόλυτα και αυθαίρετα ότι δεν υπάρχουν άντρες και γυναίκες και ότι έχουν χαθεί οι ρόλοι των δύο φύλων. Αυτό δεν είναι απόλυτα σωστό, διότι όπως είπαμε προηγουμένως μια σχέση είναι παιχνίδι για δύο και δεν ευθύνεται μόνο ο ένας στην έκβαση του παιχνιδιού, δηλαδή της σχέσης. Για παράδειγμα, ακόμα και αν κάποιος είναι θύμα και το άλλο μέλος είναι θύτης φέρουμε ευθύνη και σε αυτή τη σχέση που υφίσταται, διότι εμείς επιτρέπουμε στον άλλο να συμπεριφερθεί ανάλογα και υιοθετούμε έναν ρόλο που ταιριάζει στον καθένα. Και τα δύο μέλη σε μια σχέση, άλλος λιγότερο και άλλος περισσότερο φέρουν μερίδιο ευθύνης για τα κακώς κείμενα της σχέσης. Αν μια σχέση είναι δυσλειτουργική οφείλουμε ή να αλλάξουμε τα αρνητικά σημεία αυτής ή να την τελειώσουμε. Είναι επιλογή μας ποια λύση θα ακολουθήσουμε. Όπως έλεγε και ο Δαρβίνος, “ό,τι δεν μεταλλάσσεται ή εξελίσσεται, πεθαίνει”. Όταν μια σχέση δεν έχει σωστές βάσεις και δεν αλλάζει τότε είναι θέμα χρόνου να επέλθει η φθορά και το τέλμα. Είναι μέλημα μας, λοιπόν, να μεριμνήσουμε για την έκβαση της σχέσης μας εφόσον την θέλουμε πραγματικά και να μην μας επηρεάζει αν οι άντρες ή οι γυναίκες είναι πιο διεκδικητικοί. Το θέμα είναι να βρούμε από το σύνολο αυτό τον άνθρωπο που ταιριάζει στη δική μας ιδιοσυγκρασία. Άλλωστε, μην ξεχνάμε ότι στην έκβαση αυτής της αλλαγής των ρόλων και γενικότερα της σχέσης έχουν συμβάλει και τα δύο φύλα με την συμπεριφορά τους.

Με ποιόν τρόπο θα επιτύχουμε μια υγιή και ισορροπημένη ερωτική σχέση;

Είναι σημαντικό να αναφερθεί ότι οι περισσότεροι πιστεύουν ότι τα «ετερώνυμα έλκονται». Όμως, αυτό δεν ισχύει απόλυτα. Για να ταιριάξει ένα ζευγάρι και να δημιουργήσει μια ζεστή σχέση θα πρέπει να υπάρχουν περισσότερα κοινά και κοινές συνισταμένες για να ευδοκιμήσει, γιατί διαφορετικά δεν μπορεί να υπάρξει καλή επικοινωνία και συνεννόηση. Έτσι, είναι σημαντικό το ζευγάρι να έχει κοινές αρχές, κοινωνωνικοοικονομικό στάτους, μόρφωση, παιδεία, εμφάνιση κλπ. Βέβαια, βλέπουμε κατά κόρον σχέσεις ανθρώπων που έχουν πολύ διαφορετικά στοιχεία τα δύο μέλη. Μπορεί να συνυπάρξουν τα δύο τελευταία μέλη, αλλά σίγουρα με δυσκολίες γιατί οι έντονες διαφορές αναχαιτίζουν την αρμονική συνύπαρξή τους σε μια σχέση. Βέβαια, από την άλλη θα πρέπει να έχει ο καθένας το χαρακτήρα του που θα παραμείνει αλώβητος και στη σχέση, διότι αν συγχωνευτεί το ένα μέλος με το άλλο είναι θέμα χρόνου να χαλάσει η σχέση και να δημιουργηθούν προβλήματα. Φανταστείτε έναν σύντροφο δίπλα σας που να μην ανταλλάσσετε απόψεις ούτε να υπάρχει διάλογος, αλλά να συμφωνεί και να λέει πάντα «ναι» σε ό,τι του πείτε.

Από την άλλη, πέρα από τους ανωτέρω λόγους που αναφέρθηκαν ότι οδηγούν τους ανθρώπους στην συχνή αλλαγή συντρόφων, υπάρχουν και βαθύτερα αίτια. Οι ενήλικες μπαίνουν σε σχέσεις χρησιμοποιώντας δομές που κατασκευάζονται στην παιδική ηλικία. Τα άτομα φέρνουν στην αναζήτηση του συντρόφου τους τις βαθύτερες ελπίδες και φόβους και προκατειλημμένες ιδέες, όσον αφορά στο πως λειτουργούν οι σχέσεις. Μετά σκέπτονται και ενεργούν με τρόπους που ενθαρρύνουν την επανάληψη αυτών των προσδοκιών ή ίσως φαίνεται να είναι ένα αντίδοτο σε αυτές.  Έτσι, κάθε μέλος του ζευγαριού “κουβαλάει” κάποιες βαθύτερες ανησυχίες και άμυνες. Στόχος μας είναι να δημιουργήσουμε πιο ρεαλιστικές και λειτουργικές αντιλήψεις.

Εν ολίγοις, οι άνθρωποι όταν δημιουργούν μια σχέση έχουν κάποιες προσδοκίες και φαντασιώσεις στο πως λειτουργεί μια σχέση και συνήθως τείνουν να επιλέγουν συντρόφους που ανταποκρίνονται σε αυτές τις προσδοκίες, λειτουργώντας έτσι αυτό ως αυτοεκπληρούμενη προφητεία. Αν όμως οι σύντροφοι δεν ανταποκριθούν στις προσδοκίες αυτές δημιουργείται ματαίωση και η αποτυχία εκπλήρωσης των προσδοκιών αποτελεί εφαλτήριο για την δημιουργία προβλημάτων στο ζευγάρι.

Σίγουρα, συμβάλλουν και τα δύο μέλη του ζεύγους όταν υφίσταται ένα πρόβλημα. Ποτέ δεν φταίει μόνο ο ένας ή ο άλλος, καθώς η επιλογή ενός συντρόφου δεν είναι τυχαία ή συμπτωματική. Η επιλογή ενός συντρόφου έχει σχέση με τα γονεϊκά πρότυπα ή με τις σημαντικές σχέσεις που έχουν τα άτομα στην παιδική τους ηλικία. Το μόνο που γνωρίζουμε είναι ότι το  “τραύμα” του παρελθόντος και για τους δύο διοχετεύεται στο παρόν. Τα συζυγικά προβλήματα εμφανίζονται ως απόρροια των ατομικών προβλημάτων που πηγάζουν από τις παιδικές εμπειρίες, εσωτερικές ορμές και ασυνείδητες δυνάμεις. Επομένως, θα πρέπει να γίνει αναθεώρηση των παιδικών εμπειριών, αλλά και τωρινής κατάστασης της συντροφικής σχέσης για να επιτευχθεί ένα αίσιο τέλος.

Τελειώνοντας, είναι σημαντικό να τονιστεί ότι σε μια σχέση είναι σίγουρο ότι θα γίνονται υποχωρήσεις, αλλά το θέμα είναι να μην γίνεται συμβιβασμός και καταπιέζονται έντονα τα θέλω μας. Αν γίνεται το τελευταίο είναι εύλογο να προβούμε στην αναζήτηση καλύτερου συντρόφου. Αναμφισβήτητα, δεν υπάρχει ο ιδανικός και τέλειος σύντροφος, όπως αντίστοιχα δεν είμαστε και εμείς τέλειοι. Όμως με σωστή επιλογή και προσπάθεια μπορείτε να βρείτε έναν σύντροφο που θα πληροί τα περισσότερα θετικά στοιχεία που θεωρείτε εσείς ότι είναι ιδανικά και κατάλληλα για σας για να έχει ο σύντροφός σας. Θα μπορούσατε, μάλιστα, να καταγράψετε τα θετικά και αρνητικά του συντρόφου σας αν νομίζετε ότι αυτό θα σας βοηθήσει. Η ουσία είναι να νιώθετε ευτυχισμένοι και πλήρεις σε μία σχέση και όχι καταπιεσμένοι. Ευτυχώς στην σύγχρονη δυτική κοινωνία δεν υπάρχει το ταμπού ότι θα πρέπει τον πρώτο άντρα που γνωρίζεις να τον παντρευτείς. Επομένως, είναι δική μας υπόθεση να συνειδητοποιήσουμε ποιά είναι τα βαθύτερα κίνητρα μας που αποζητάτε από τον άλλο άνθρωπο.

Με εκτίμηση,

Φρροκάι Φ.